گاردین تهدیدات اسرائیل در حمله به ایران را منتفی دانست

اسرائیل می خواهد نشان دهد رئیس کیست

نتانیاهو و پیروان اردوگاه او می خواهند این نکته را به همه بفهمانند که این تنها آنها هستند که می توانند بگویند که اصولاً جنگی درکار باشد یا نه و البته زمان آن را هم تنها خودشان تعیین خواهد کرد. به عبارت دیگر، آنها می خواهند نشان دهند که اینجا چه کسی رئیس است...

بولتن نیوز: یک روزنامه آمریکایی با اشاره به تهدیدهای نخست وزیر رژیم صهیونیستی علیه ایران نوشت:نتانیاهو و پیروان اردوگاه او در حال حاضر واقعا خواهان جنگ نیستند.آنها فقط می خواهند این نکته را به همه بفهمانند که این تنها آنها هستند که می توانند بگویند که اصولاً جنگی درکار باشد یا نه و البته زمان آن را هم تنها خودشان تعیین خواهد کرد

به گزارش بولتن نیوز، روزنامه گاردین در گزارشی نوشت: این روزها برای بعضی از ما که بحث در مورد جنگ احتمالی با ایران را دنبال می کنیم روزگار عجیب و غریبی است . روشن است که دولت اسرائیل و پیروان اردوگاه نومحافظه کاران او ،اینجا در ایالات متحده ، پرزیدنت اوباما را روز به روز بیشتر تحت فشار قرار می دهند تا هرچه سریع تر یا به ایران حمله کند و یا به اسرائیل اجازه انجام این کار را بدهد (که در این صورت ما نیز مجبوریم به اسرائیل ملحق شویم). اما ایده شروع یک جنگ دیگر در خاور میانه آنقدر عجیب و دور از انتظار به نظر می رسد که گوئی غیر ممکن است اتفاق بیافتد.

نویسسنده این روزنامه با بیان اینکه امسال سال انتخابات است و فرض بر این است که هیچ کس به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، "نه" نخواهد گفت !اضافه کرد:شور و اشتیاق جنگ در ماه مارس به اوج می رسد، زمانی که قرار است آیپک AIPAC کنفرانس سالانه سیاست های خود را برگزار کند . نتانیاهو قصد دارد، آنگونه که پیشتر هم دیده شده، با به تصویر کشیدن ایران به عنوان آلمان نازی جدید و با هر چه نزدیک شدن به بیان اینکه تنها جنگ می تواند این "نازی های جدید" را متوقف کند؛ جمعیتی بالغ بر 10،000 نفر را با خود همراه کند. این نمایندگان از مرکز کنوانسیون، دو یا سه "خواسته" برای اعضا کنگره خواهند فرستاد.

گاردین یکی از این تقاضا ها را حذف گزینه "مهار ایران از ادامه فعالیت های هسته ای"؛ از جدول گزینه های روی میز (و روی کار آمدن گزینه"جنگ" به عنوان تنها گزینه باقی مانده برای ایرانی که می خواهد به بمب اتمی دست یابد) دانست و نوشت: درخواست دیگر این نمایندگان به احتمال زیاد این خواهد بود که چنانچه حماس و فتح به آشتی خود با مقامات تشکیلات خودگردان فلسطینی ادامه دهند؛ ایالات متحده همه تعاملات خود را با این تشکیلات متوقف

خواسته سوم این گروه می تواند در مورد ایران و یا فلسطین هر دو به کار رود که به ناچار درخواست موافقت بی چون و چرا با هرگونه سیاستی خواهد بود که نتانیاهو ازآن لحظه به بعد اتخاذ خواهد کرد.

نویسنده روزنامه گاردین می افزاید: من در یکی از این نشست ها که در آن "خواسته های AIPAC " تعیین می شود حضور داشته ام ، و همیشه واضح بود که این مسائل آنقدر ها هم اهمیت نداشته است. هدف از این " خواسته ها" کسب اطمینان خاطر از اینکه کنگره متن دستورالعمل تعیین شده را مو به مو دنبال خواهد کرد . همواره روال کار به این شکل بوده که حداقل یکی از اهداف AIPAC به صورت لایحه قانونی مطرح شده و به سرعت به تصویب مجلس وکنگره آمریکا رسیده است.
گاردین در ادامه این روند می نویسد:هنگامی که لایحه آیپک تعداد لازم نماینده حامی را با خود همراه کرد ، تیم ریاست مجلس نمایندگان و مجلس سنا آن را به صحن علنی می آورند تا در آنجا با حضور تعداد اندکی از مخالفان به تصویب برسد. وای به روزی که یکی از اعضای کنگره دست به اعتراض بزند ، آنوقت است که غوغائی باورنکردنی به پا می شود.
بتی مک کالم (دنماینده موکرات – ایالت مینه سوتا) یکی از اعضای کنگره آمریکا است.وی زمانی که از حمایت لایحه ای که وزارت امور خارجه با آن مخالفت کرده بود سر باز زد (لایحه ای که اساسا تمام تماس ها و تعاملات آمریکا با فلسطینی ها را متوقف می کرد) آیپک از تمرد او خشنود نشد.مک کالم در نامه ای به مدیر اجرایی AIPAC، هواردکوهر، آنچه که پس از این تمرد برایش رخ داده را توصیف کرد. به طور خلاصه، وی توسط مقامات ایپک در حوزه انتخابی خود تهدید شد ، او را به نام "حامی تروریست" خواندند و به وی هشدار دادند که این رفتار او "تحمل نخواهد شد". مک کالم نیز در پاسخ به آیپک گفته بود تا زمانی که از وی عذرخواهی نشود به دفتر کارش باز نمی گردد.
البته مک کالم تنها قانونگذاری نیست که بدین نحو تهدید شده بلکه تنها کسی است که از این تجربه تلخ خود در انظار عمومی صحبت می کند.

نویسنده گاردین با توجه به فشارهای لابی یهود می نویسد:من به عنوان کسی که مدت 20 سال در کنگره آمریکا مشغول به کار بودم ، بسیاری - اگر نگوییم همه - از قانون گذاران را می شناسم که از تاکتیک های سخت و شکننده آیپک شکایت کرده اند - اما فقط در خلوت. در واقع، بعضی از مدافعان متعصب نتانیاهو و جانثاران و فدائیان وفادار این لابی بیشتر از همه از این وضعیت شکایت دارند . در میان کارکنان، ورود آیپک به دفاتر آنها در طی این کنفرانس خود نوعی منشا رعب و وحشت است.

گاردین با این توضیح به اظهارات جنگ جویانه سران رژیم صهیونیستی اشاره می کند و چنین نتیجه گیری می کند که گمان اینکه نتانیاهو و یا لابی های وفادار او همگی مشتاق جنگ باشند، امری محال است. روی هم رفته ، جامعه اطلاعاتی اسرائیل به دلایل متعدد با جنگ مخالف است – اول از همه به دلیل این واقعیت که جنگ ، برنامه هسته ای ایران را از بین نمی برد. همچنین این وحشت وجود دارد که هم پیمانان ایران در حزب الله لبنان، مستقر در مرز شمالی اسرائیل، ده ها هزار موشک آماده شلیک دارند که به محض حمله اسرائیل به ایران به سوی اسرائیل سراریز خواهد شد . و از همه بالاتر این که هیچ کس نمی داند که در صورت حمله به ایران، آیا اسرائیل امن تر خواهد شد ! یا موجودیت خود را به بکلی به خطر خواهد انداخت!

گاردین نوشت:بنابراین در اینجا یک نظریه مطرح است و آن اینکه نتانیاهو و پیروان اردوگاه او در اینجا در حال حاضر واقعا خواهان جنگ نیستند. آنها فقط می خواهند این نکته را به همه بفهمانند که این تنها آنها هستند که می توانند بگویند که اصولاً جنگی درکار باشد یا نه و البته زمان آن را هم تنها خودشان تعیین خواهد کرد. به عبارت دیگر، آنها می خواهند نشان دهند که اینجا چه کسی رئیس است.
گاردین درباره رئیس جمهور آمریکا که برای انتخابات نیاز مبرمی به حمایت لابی یهود دارد، نوشت:در مورد اوباما هم باید گفت ، او هم احتمالا فقط تظاهر می کند که با نتانیاهو و آیپک همراه است چرا که او استراتژی اسرائیل را می داند و در واقع دست آنها را خوانده است. شاید او نیز به خوبی می داند چیزی که آنها می خواهند جنگ نیست ، بلکه توهم کنترل اوضاع است.البته ، این تنها یک توهم نیست. و قطعا هم نخواهد بود اگر نتانیاهو در ماه نوامبر رئیس جمهور مورد نظر خودش را به دست آورد- جمهوریخواهی که پا به پای نتانیاهو ، در جنگی که مورد نظر اوست بجنگد. اما علاقه ای به مبارزه با خود او نداشته باشد . مطمئنا کاندیداهای دیگر ریاست جمهوری آمریکا همچون میت یا ریک یا نیوت این کار را برایش انجام می دهند.