این آب آلوده هم به همان مرداب خواهد ریخت

 

 

چرا اپوزیسیون
بلوچ در دهه های پیش بطور کامل متلاشی شد؟

داستان این شکست همیشگی چیست؟

از آنجاکہ اکثریت گروههای سیاسی بلوچ تاکید دارند کہ مسایل مربوط بہ بلوچستان با اهمیت بیشتری مطرح شوند و اخیرا نیز در وبلاگ های بلوچی از مستعار گویی و پنهان کاری بعضی اشخاص انتقاد شده است ، و بجهت اینکه بتوان بہ یک اجماع و زبان مشترک دست یافت و نقدها و نظرها در چهارچوب واقعیت های موجود بیان گردند ، بہ چگونگی تاثیرات احزاب بلوچی می پردازم تا در فضایی شفافتر با کارکرد این جریانات بیشتر آشنا شویم .

 

آقای ناصر بلیده ای مدتی پیش در برنامہ «تریبون» تلویزیون کوردی نوروز در میزگردی با مجری برنامہ و همچنین با حضور یک روزنامہ نگار عرب خوزستانی ، بہ تحلیل مسایل جاری منطقہ و قومیت های ایران و حوادث پیش آمده در منطقہ خاورمیانہ و تاثیرات احتمالی آن بر ایران پرداختند .

ناصر بلیده ای ، سخنگوی حزب مردم بلوچستان می گوید: «در جوامع بستہ و دیکتاتوری فقط یک گروه تصمیم می گیرد و هرکس بخواهد قدرت سیاسی مخصوص خودش را ایجاد کند با شکست مواجہ خواهد شد . وی معتقد است در شرایط کنونی و با تاثیر از رخدادهای دیگر کشورهای در حال تغییر ، یک اپوزیسیون قدرتمند خواهد توانست تاثیر بالایی بر روحیه مردم بگذارد.»

یقیناً و با استناد به براهن موجهی که جامعه شناسان و صاحبنظران ارائہ داده اند ، این موضوع مورد پذیرش است که جوامع بستہ قبل از آنکہ بتوانند از خطرات درونی و برونی خود را حفظ کنند ، باب فروپاشی خود را خواهند گشود و احزاب سیاسی که نمی توانند در مسیر حقیقی دموکراسی گام بردارند ، اینچنین حالتی دارند ، یک حزب ایزولہ شده و نامنعطف که حضور عناصر با خط فکری نامتقارن با خود را در کنار خود برنمی تابد ، بی تردید مدعیان و رهبران آن خیلی زود دچار توهم کاذب قدرت و استحاله فکری شده و رو بسوی دیکتاتوری گذار خواهند نمود ، قدرت سیاسی که بخواهد با توسل به ابزارهای غیردموکراتیک خود را نیرومند سازد و در مقابل خواست آشکار مردم صف آرایی کند و مسیر خود را از اهداف و آرمانهای یک جامعہ و ملت متمدن بسوی حربہ ی تجزیہ و جنگ داخلی و چنددستگی انحراف دهد ، در شکست و نافرجامی آن نباید تردید نمود ، حتی می توان گفت یک جریان سیاسی که بنای قدرت خود را بر تضعیف وحدت و اتفاق ملی و پایمال نمودن رأی و اراده مردم استوار گرداند ، در آینده ای نہ چندان دور سقوط تلخ و زودهنگام خود را تجربه خواهد نمود . چراکہ مشروعیت یک جریان سیاسی مستلزم خواست و حمایت مردم است و بلوچستان در سالیان پیش این را تجربہ نموده است ، حزبی که برآن بوده است تا بعنوان یک نظریه پرداز بدعت گذار خود را بر اهداف ارزشمند مردم بلوچ تحمیل نماید ، یا با شکست مواجه گشتہ و یا بقای کوتاه آن چیزی جز انزوا و عدم پذیرش از سوی جامعہ مبدأ و مقصد نبوده است .

مثال های متعددی از جملہ موارد زیر وجود دارد: حزب تجزیہ طلب «جبهہ آزادے بخش بلوچستان » کہ در سال 1350 منحل شد ، گروه توده ای «حزب دموکراتیک بلوچستان » کہ در سال 1354 متلاشی شد ، تشکل مذهبی «حزب اتحادالمسلمین » کہ حدوداً تا سال 1359 فعالیت داشت ، گروه چپ گرای «سازمان دموکراتیک مردم بلوچستان » کہ تا اندکی پس از انقلاب 1979 دوام نیافت ، گروه مسلح «جبهہ آزادی بخش بلوچستان » که مجدداً در اوایل دهه 1360 ظهور کرد و پس از مدتی ازهم پاشید ، مبارزات چریکی سالهای 1358 و 1359 که توسط چند تن از سرداران بلوچ که بازماندگان رژیم شاهنشاهی بودند جریان یافت و افول کرد ، گروه مسلح و خشونت طلب «جنداللہ » کہ در سال 1384 با گروگانگیری و راهزنی اعلان موجودیت نمود و جز کشتار و جنایت چیزی برجای نگذاشت و هم اکنون نفس های آخر را می زند ، «بلوچ راجء زرمبش» کہ در سال 1362 برنامہ جدایی طلبی خود را ارائه داد ، جریانی کہ رویای تصاحب چندصد هزار کیلومتر خاک بلوچستان را در سر داشت اما سرنوشت اینچنین رقم خورد که در نتیجہ زیاده طلبی های دیروز ، خواستہ های نامشروع و غیرمعقول جنگ افروزانہ و جدایی طلبانہ، تمام هویت و ادعای گروه های بازمانده مارکسیست و عناصر وابستہ کہ هیچگاه از حمایت مردمی و قدرت تاثیرگذار برخوردار نبوده اند هم اکنون به چند صفحہ اینترنتے با چند لینک از سایت های دیگر و نهایتا محفل های سالانه سوت و کور منتهی شود .

بخشی از اپوزیسیون خارجئ بلوچ که بر موضع رادیکال و غیر دیپلماتیک اصرار می ورزد و آن را حفظ نموده است هیچگاه به چنان قدرتی دست نخواهد یافت کہ بتواند ادعای تاثیرگذاری بر وقایع سیاسی بلوچستان را حتی مطرح کند .

درواقع کارکردهای سیاسی و مدنی و فرآیندهایی که یک حزب سیاسی و یا مدنی در طی آن آزموده خواهند شد تعیین می کنند که احزاب تا چہ حد می توانند بر مردم و تحولات جهانی و یا محلی تاثیرگذار باشند و حزب مردم بلوچستان با سوابقی همچون حمایت های آشکار از تروریست های جندالله و اعمال خشونت غیرانسانی این گروهک ترور بر مردم و منطقہ ی بلوچستان و یا توابع کشورهای دیگر و نیز رسوایی اخلاقی کہ اخیراً با وجود پنهان کاری حزب ، خبر آن به بیرون درز پیدا کرد ، نمی تواند ادعای یک حزب مقتدر دموکراتیک را داشتہ باشد و تحت هیچ شرایطی قابل مقایسہ با احزاب دموکراتیک جهان نبوده و نیست .

ناصر بلیده ای می گوید: «آمریکا در شرایط بدی قرار گرفتہ است و معلوم نیست که به جلو می رود و یا به عقب برمی گردد ، شاید خاورمیانہ را بحال خود واگذارد تا ملت های آن برای خود تصمیم بگیرند ، اما با لحاظ شرایط منطقہ و منابع بالای خاورمیانہ ، آمریکا نقش رقابتی جدی را در گریت گیم (Great Game) جدید ایفا خواهد کرد.»

نوشتہ ی من در تکمیل مطالب یکی از وبلاگنویسان بلوچ است کہ مدتی قبل با استناد به تحلیل های نظریه پردازان شرقی و غربی ، در مطلبی بہ احیای مجدد بازی بزرگ و اینبار با رقابت جدی میان آمریکا و روسیہ اشاره نموده بود کہ هدف آن حضور گسترده در منطقہ خاورمیانہ با ائتلاف مشترک ناتو و نهایتاً تجزیہ کشورهای بزرگ و تشکیل مرزهای قومی است ، اما آقایان حزبی این نظریہ را زیرسوال بردند ، و اکنون جای خوشحالی است که آقای بلیده ای بر این موضوع صحہ می گذارد کہ هنوز ماموریت «گریت گیم» به پایان نرسیده است و روح مرده آن در قرن جدید شروع به دمیدن نموده و می خواهد که تا آبهای دریای هند و عمان به پیش رود . اما چہ کسانی در این بلبشوی سیاسی و نظامی آمریکا و ناتو را همراهی خواهند کرد؟

اگر مردم بلوچ بقول حزبی ها یک ملت مستقل هستند کہ مختصات سیاسی اجتماعی و فرهنگی مختص خودشان را دارند پس درخواست کمک و همکاری ناصر بلیده ای از کشورهای اروپایی در پارلمان ایتالیا چہ مفهومی می تواند داشتہ باشد؟

اگر معتقد هستیم کہ هرگونه تصمیم و تغییر در شرایط جاری با رفراندوم و نظر عمومی اعمال شود ، پس چگونہ حزب مردم بلوچستان پیشاپیش ادعای نمایندگی مردم بلوچ را دارد !!! در حالیکه رفراندوم در اشکال گوناگون و بصورت پی در پی در بلوچستان در حال انجام است و بندہ تاکنون نشنیده ام کہ در جایی و شهری ، متواریان خارج نشین بعنوان نماینده ی کسی انتخاب شده باشند ، آیا شما شنیده اید ؟؟

مراد بلوچ

[e-mail]