به یزدان که گر ما خرد داشتیم کجا این سرانجام بد داشتیم

 

به یزدان که گر ما خرد داشتیم کجا این سرانجام بد داشتیم

عبدالعزیز بلوچزهی

خداوند پاک و مهربان را سپاسگذاریم که بر ما منت نهاد و ما را در برهه ای از زمان قرارداد که در لوای حکومتی اسلامی قرار گرفته ایم که بر اساس حکومت مردم بر مردم پایه ریزی شده است . اساس و بنیان آن بر مبنا قوانین اساسی و موضوعه توزیع امکانات یکسان و متناسب برای همه می باشد. اما متاسفانه ضعف عملکرد مجریان این قوانین و نمایندگان مان به عنوان ناظرین امور اجرایی چنان مشهود است که همه کاستی ها به نام نظام تمام می شود . در صورتی که نظام همه ظرفیت های لازم را برای تدوین قوانین متناسب و نظارت بر امور اجرایی فراهم کرده است .

شورای ناکارآمد

شورای ناکارآمد

محمداکبر امیری

مشارکت مردم در تعین سرنوشت خود و حضور آنها در فرایند تصمیم گیری و اداره امور کشور از آرمانهای اساسی انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن بوده و هست. بر همین اساس قانونگذار اصل هفتم قانون اساسی را پیش بینی کرده است. اصلی که می گوید (طبق دستور قرآن کریم« و امرهم شوری بینهم » و «شاورهم فی الامر» شوراها :مجلس شورای اسلامی،شورای استان، شهر،محل، بخش، روستا و نظائر اینها از ارکان تصمیم گیری، اداره امور کشورند).

زرمبش و رقص تانگو با خانم کلینتون

  

زرمبش و رقص تانگو با خانم کلینتون 

خیر محمد ماهی فروش

عجب روزگاریست مرده ها هوس رقص تانگو کردند.رقص بلدی؟ تکنو بابا کرم عربی بندری باله تانگو حالا بقیه بمونه , روزگاریست شیطان فریاد میزند آدم پیدا کنید، سجده خواهم کرد.نمیدانستیم زرمبشی های ماهیگر هم هوس رقص تانگو با خانم کلینتون کردن.زرمبش ها هم نامه پشت نامه فرستاند که شاید حاجی آقا اوباما یا خانم کلینتون با اونا تانگو برقصند.

چگونه می‌توان ایرانی بود؟

 

 چگونه می‌توان ایرانی بود؟

نویسنده: دکتر عبدالحسین زرین‌کوب

 حدود دویست سال پیش در عهد روشنگری، منتسکیو، نویسنده و فیلسوف فرانسوی، با لحنی
طنزآمیز و پرکنایه که در سراسر نامه‌های ایرانی او جلوه دارد، پرسشی تفکربرانگیز در
دهان از حیرت بازمانده‌ی پاریسی‌های کنجکاوی گذاشت که درباره‌ی شکل غریب و قصه‌های
حرمسرای دو مسافر ایرانی ‌‌- ریکا و ازبک- از روی تعجب و فضولی پچ و پچ می‌کردند و
با هیجان تمام می‌پرسیدند: "چگونه می‌توان ایرانی بود؟"

جناب آقای فرماندار و جناب آقای شهردار مردم ایرانشهر حق زندگی ...

جناب آقای فرماندار و جناب آقای شهردار مردم ایرانشهر حق زندگی دارند

مطلبی دراین وبلاگ ( ارتباط ایرانشهر ) در خصوص فاجعه ایی که در حال رخ دادن است با عنوان " فاجعه ایی انسانی در راه است " به نگارش درآمد که در این بین هر کس بالاخص مسوولین مربوطه سعی در توجیه کارخود داشتند نه اینکه به نظر کارشناسان امر توجه نمایند ، در این مطلب اشاره بر این شده بود که با توجه به موقعیت پل ورودی شهر ( مسیر ایرانشهر – خاش ) هم از لحاظ مسدود نمودن دهنه های پل که محل عبور آب و سیل می باشد و هم از لحاظ ساختاری که با بلوک زیر ساختی برای تعریض پل ایجاد نمو ده اند مشکلات عدیده ایی را به همراه خواهد داشت مطلب نوشته شد و عکسهای مرتبط نیز درج گردید .

ایران برای من چه معنی دارد؟

 

 ایران برای من چه معنی دارد؟

گرچه «ایران» مشهورترین نام در زبان فارسی است، با این حال بیش از هر کلمه‌ی دیگر در معنی و ماهیت آن ابهام وجود دارد. در ظاهر موضوع اشکالی نیست و از هر کسی معنیش را بپرسید خواهد گفت: سرزمینی که ما در آن زندگی می‌کنیم‌؛ یک واحد جغرافیایی که میان خلیج فارس و دریای خزر گسترده است. اما هیچ کشوری به خاک ختم نمی‌شود. اگر چنین بود از آن‌جا که خاکی با خاک دیگر تفاوت چندانی ندارد، فرق نمی‌کرد که یک قوم در این سرزمین یا آن سرزمین زندگی کند. جدا از خاک و جغرافیا ابعاد چندگانه‌ی دیگری در کارند که مفهومی بسیار عمیق، پیچیده، خاطره‌انگیز و غم‌آلود به نام ایران می‌بخشند و مجموع این‌هایند که وابستگی به این سرزمین را ایجاد کرده‌اند. هرچه این ابعاد کهن‌تر و انبوه‌تر باشند این وابستگی ریشه‌ی ژرف‌تری می‌یابد.

ایرانى کیست : ابران را چرا باید دوست داشت

 

 ابران را چرا باید دوست داشت

این ایام بسیاری از اصول و نوامیس که در نظر مردم همواره مسلم و مقدس بود از مسلم بودن و قدس افتاده است یا لااقل مثل سابق محل اتفاق نیست، برای بعضی در آن باب تردید و تشکیک حاصل شده و جماعتی مخالف منکر آن گردیده‌اند. از جمله‌ی آن اصول حب وطن و علاقه‌ی ملیت است که منکر آن شده و درصددند به احساسات بین‌الملل تبدیل نمایند. در نظر من علاقه‌ی ملیت با احساسات بین‌المللی و وطن‌پرستی و با حب نوع بشر منافات ندارد و به آسانی جمع می‌شود.

ناکامی لیبرالیسم و بیداری ملت‌ها هشداری برای تجزیه طلبان بلوچ

ناکامی لیبرالیسم و بیداری ملت‌ها هشداری برای تجزیه طلبان بلوچ

دولتمردان کشورهای اروپایی و آمریکا که همواره اخلاق و عدالت را حتی در قبال شهروندان خود نادیده می گیرند، با سیستمی به مدیریت اوضاع کشورشان می پردازند که دیگر با بیداری ملت ها جوابگو نیست. این نظام مدیریتی اعتراضات مردمی را طی سال گذشته، ماه های اخیر در فرانسه، ایتالیا، انگلیس، کانادا، صهیونیسم و این روزها در خیابان وال استریت شهر نیویورک را موجب شده است.

در ذیل برخی اتفاقات افتاده در کشورهای لیبرالیستی را جهت یاد آوری به اختصار ذکر می کنم:

تظاهرات مردم فرانسه علیه سیستم سرمایه داری سارکوزی

مخالفت مردم فرانسه به سیاست های نیکلا سارکوزی در مدیریت کشور و حمایت از نظام سرمایه داری در پی تصمیمات اشتباه وی درخصوص افزایش سن بازنشستگی از 60 به 62 سال، سر باز کرد و این کشور را با اعتصاب سراسری و تعطیلی بسیاری از کارخانه ها و پالایشگاه ها مواجه کرد.