علی عالمی
نشستهای مضحکانه گروههای ضد انقلاب در خارج از کشور همچنان ادامه دارد، نشستهایی که به محل نزاع میان این گروهها و به سوژه ای برای رسانه های غربی تبدیل می شود. حتی گروههای حامی ضد انقلاب در غرب نیز به این نتیجه رسیده اند که بر روی این گروههای ورشکسته به هیچ عنوان نباید سرمایه گذاری کرد. افرادی که خود را رهبران
ضد انقلاب میدانند جهت ایجاد کانونهای حداقلی همفکری به بنیادها و موسسات به اصطلاح مدنی خارج از کشور متوسل می شوند.
این خود نشان دهنده ضعف و شکست گروههای ضد انقلاب است.
یکی از این نشستها سال گذشته در شهر استکهلم پایتخت کشور سوئد و با حمایت بنیاد اولاف پالمه برگزار شد .رئیس بنیاد پالمه خود به التماس گروههای ضد انقلاب از این موسسه برای برگزاری این نشست اشاره کرده بود :
« گروههای ایرانی (ضد انقلاب) از ما تقاضا کرده اند تا نشستی را در خصوص همفکری آنها در خصوص مسائل مربوط به ایران برگزار کنیم. نشستی که در آن حضور گروههای مختلف فکری اپوزیسیون فراهم باشد.»
در نشست استکهلم عملا گروههای ضد انقلاب نتوانستند یکدیگر را تحمل کنند و رسانه های آنها نیز از انعکاس شکست این نشست خودداری کردند.گویا اساسا نشستی در استکهلم برگزار نشده بود!مباحث درون نشست حاکی از آن بود که گروه های ضدانقلاب بیش از آنکه در مورد ایران بحث و گفتگو کرده باشند بیشتر به اختلافات درونی و
جنگ های خود پرداخته اند و در نهایت جلسه را ترک کرده اند.
در آبان ماه امسال نیز گروهکهای تروریستی و اصلاح طلبان فراری در پراگ (پایگاه اروپای شرقی سازمان سیا) گرد هم جمع شدند تا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 92 سهم خود را از بودجه های سازمان های جاسوسی بر ضد ایران افزایش دهند. گروهک فخرآور که جهت کسب امتیازات ویژه و اثبات سرسپردگی به غربیها خود را صهیونیست میخواند و همواره اربابانشان را تشویق به حمله نظامی به ایران میکند، شرکتکنندگان این محفل را اراذل و اوباش و سیاسیون «در پیت» و بیعرضهای خواند که به اسم سرنگونی جمهوری اسلامی به یک تور تفریحی آمدهاند!شکست ضد انقلاب در برگزاری دو نشست استکهلم و واشنگتن به خوبی نشان از یاس و استیصال اپوزیسیون خارج از کشور در ترسیم اهداف مشترک دارد .این در حالی است که کشورهای غربی بر روی افراد فراری ضد انقلاب حساب ویژه ای باز کرده و هزینه های زیادی را صرف پیاده سازی رویاهای آنها کردند!با این وجود
ضد انقلاب این روزها مستاصل تر از هر زمان دیگری است .استیصال ضد انقلاب در برگزاری نشست واشنگتن در سال قبل نیز به طور کامل مشخص بود.نیک آهنگ کوثر که در نشست محفلی حدود 20 تن از عناصر ضد انقلاب خارج نشین مشغول عکاسی بوده،تاکید کرده است که این نشست نشان داد بدون نظارت و سختگیری، دوستان ما به وادی پنهانکاری می افتند.این کاریکاتوریست ضد انقلاب در این خصوص
می نویسد :«ما ده ها که صدها نفر مدعی در اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور داریم که هر یک برای خود آرزویی بزرگ دارند. اما باور کنیم قرار نیست همه رهبر باشند و احتمالاً بسیاری باید نقش برنامه ریز و مشاور و طراح را به عهده بگیرند. البته تعدادی هم تا هتل «کران پلازای» واشنگتن آمدند اما به محل نشست تشریف نیاوردند!»
حمایت مردم از نظام جمهوری اسلامی خشم رسانه های صهیونیستی و غربی و ضد انقلاب را برانگیخته است .خشمی که نشان دهنده ادامه شکست دشمنان ملت ایران در برابرآنهاست . از سوی دیگر، جامعه ایرانیان خارج از کشور نشان داده اند که جهت همراهی با کسانی که خود را رهبران ضد انقلاب می دانند کمترین رغبتی ندارد. از این رو با وجود حضور چند میلیون ایرانی در خارج از کشور، ضد انقلاب نتوانسته است طی بیش از سه دهه اخیر پایگاهی برای خود ایجاد کند. در چنین شرایط سختی بنیادهای به اصطلاح مدنی در غرب حکم تنها پناهگاه ضد انقلاب را دارند.آنچه که ملت ایران همواره در برخورد با ضد انقلاب در نظر می گیرد،سوابق این گروهها و رفتار آنها طی سالیان متمادی است .از این رو دیگر کسی به سخنان رسانه های ضد انقلاب اهمیتی نمی دهد .
ضد انقلاب همواره درصدد است تا خود را در برهه های حساس سیاسی مختلف در داخل کشور مطرح کند و پس از چند روز جنجال خبری و تبلیغاتی و پذیرش شکست در برابر ملت ایران تا مدتی از صحنه به در می شود.در حال حاضر نیز ضد انقلاب سعی در پیاده سازی همان فرمولهای کهنه و محکوم به شکست خود را دارد .حتی تعداد افراد انگشت شماری که در زمین ضد انقلاب بازی می کنند نسبت به نگاه ابزاری ضد انقلاب نسبت به خود آگاه هستند.