تفرقه ایجاد شده در کنفرانس پراگ

عناصر  و گروهک‌های ضد انقلاب که تا پیش از این، مورد حمایت کامل سازمان‌های جاسوسی غربی بالاخص سازمان‌های سیا، موساد و MI۶ بودند، این روزها حمایت مرتجعین نفتی حوزه خلیج همیشه فارس را بیش از پیش احساس می‌کنند. مرتجعین نفتی حوزه خلیج فارس نقش تاریخی خود را طبق معمول با دلارهای ناپاک به عنوان اسپانسر مالی کنفرانس‌های عناصر ضد نظام ایفا می‌کنند.

بیست و هفتم و بیست و هشتم آبان ماه ۱۳۹۱ بود که عناصری از گروهک‌های ضد انقلاب در پراگ گرد هم آمدند. کنفرانس پراگ که برخلاف پیش بینی‌های صورت گرفته و با همه تلاش‌ها از سوی ضد انقلاب با اقبال حداقلی مواجه شده بود، حاشیه‌های بسیاری را هم برای ضد انقلاب به همراه داشت که در این گزارش به بخشی از آن‌ها اشاره خواهد شد.

ارکستری که اصلا هماهنگ نمی‌شود

برخلاف کنفرانس‌های قبلی ضد انقلاب، اخیرا این جریان ورشکسته برای اینکه تجمعاتش شکل و جنبه رسمی داشته باشد مجبور شده است تا از تمامی عناصر و گروهک‌ها با سلایق مختلف دعوت به عمل آورد.

همین موضوع سبب شده است تا گروهک‌های مختلف با طرز تفکرهای مختلف در کنفرانسی یک یا دو روزه در کنار هم قرار گیرند و در انتها هم بدون هیچ نتیجه‌ای محل کنفرانس را ترک کرده و هر یک دیگری را عامل شکست کنفرانس معرفی کند.

در کنفرانس پراگ هم قضیه به همین صورت بود. از آن جایی که ستاد سازمان جاسوسی آمریکا(CIA) در پراگ میزبان این نشست بود از همه گروهک‌ها برای اینکه آن‌ها را در کنار خود داشته باشد دعوت به عمل آورد. عناصر سلطنت طلب در کنار عناصری از فتنه‌گران خارج نشین، تجزیه طلبان، گروهک‌های تروریستی و ... قرار گرفته بودند و هر کس ساز خود را می‌نواخت تا باز هم تشتت آرا در پایان کنفرانس رخ نماید. در اولین مورد عناصری که عضو حزبی موسوم به سکولارهای سبز هستند با انتشار بیانیه‌ای در پایان کنفرانس پراگ اعلام کردند: "بیانیه کنفرانس پراگ را امضا نکرده‌ایم".

در نمونه‌ای دیگر از شکست چند باره ضد انقلاب که این بار در پراگ رخ داد، سایت ضد انقلاب خود نویس با انتخاب تیتر "ابراز نارضایتی از بیانیه پایانی کنفرانس پراگ ادامه دارد؛ این‌بار حزب دموکرات کردستان" نوشت: "حزب دموکرات کردستان اعلام کرد که شرکت کنندگان این حزب در مورد بیانیه پایانی که در کنفرانس پراگ از سوی برگزار کنندگان قرائت شد، مورد مشورت قرار نگرفته بودند و با آن مخالفند".

البته این تنها نمونه‌ای از عدم هماهنگی ضد انقلاب نه تنها در این نشست بلکه در دیگر نشست‌ها است که صداهای ناهنجار این ارکستر شوم را به گوش می‌رساند.

ستاد برگزاری CIA، حامی مالی نفتی

عناصر و گروهک‌های ضد انقلاب که تا پیش از این، مورد حمایت کامل سازمان‌های جاسوسی غربی بالاخص سازمان‌های سیا، موساد و MI۶ بودند، این روزها حمایت مرتجعین نفتی حوزه خلیج همیشه فارس را بیش از پیش احساس می‌کنند. مرتجعین نفتی حوزه خلیج فارس نقش تاریخی خود را طبق معمول با دلارهای ناپاک به عنوان اسپانسر مالی کنفرانس‌های عناصر ضد نظام ایفا می‌کنند.

علیرضا نوری زاده از نوکران قدیم دربار آل سعود و سرویس اطلاعاتی این کشور که در خدمت سرویس جاسوسی انگلیس، MI۶ است در کنفرانس ضد ایرانی الجنادریه(کنفرانسی که آل سعود در سال ۲۰۱۱ با حضور عناصر ضد انقلاب برگزار کرده بود) میلیون‌ها دلار به نام کمک به گروهک‌های ضد انقلاب به جیب زد، در تیم ستاد برگزاری این کنفرانس هم به عنوان هماهنگ کننده، هماهنگی‌های اصلی بین CIA، آل سعود و عوامل خود برای تامین هزینه این کنفرانس را انجام داده است. بر اساس اطلاعات میدانی، آل سعود با توجه به درخواست نوری زاده و تیم ستادی این کنفرانس که همگی از عناصر وابسته به سازمان‌های جاسوسی غربی هستند، تمامی هزینه‌های برگزاری این کنفرانس را با امیدهای واهی بر عهده می‌گیرند.

لیدرهای برگزار کننده چه کسانی بودند؟

ضد انقلاب که سعی داشت با دلارهای نفتی سعودی و نام سرویس‌های جاسوسی غربی در این کنفرانس نقش مهمی از خودش ارائه دهد، با تمام تلاشی که انجام داد تنها موفق شد چیزی حدود ۱۰۰ نفر(البته آمار منتشر شده از سوی ستاد برگزاری اعلام شده است و تا کنون عکس یا فیلمی که نمای باز کنفرانس را نشان دهد در سطح فضای مجازی منتشر نشده است) را در پراگ گرد هم آورد.

از لیدرهای این نشست می توان به نا‌م‌هایی از گروهک‌های مختلف اشاره کرد که هر کدام در نوع مواجهه با جمهوری اسلامی ایران با دیگری فرسنگ‌ها فاصله دارد.

عناصر اصلی این کنفرانس مهران براتی، علیرضا نوری زاده، شهریار آهی، جواد خادم و مهرداد خوانساری هستند که در این کنفرانس در کنار هم قرار می‌گیرند؟!

انتخابات آزاد، کلید واژه کنفرانس پراگ

کلید واژه "انتخابات آزاد" امریه‌ای است که در کنفرانس پراگ به آن تاکید شد. "آنتخابات آزاد" در آشپزخانه سرویس‌های اطلاعاتی غربی پخت و پز شده تا نقاط ضد انقلاب در داخل و خارج را به هم پیوند دهد. "انتخابات ازاد" دام جدیدی برای شکار حلقه‌های دور مانده از زنجیره ضد انقلاب است.

در حالیکه جلسات و نشست‌های معاندان جمهوری اسلامی با موضوع انتخابات پیش روی ایران، یکی پس از دیگری در حال برگزاری است، کلید واژه "انتخابات آزاد" نیز از آن سوی مرزها شنیده می‌شود.

فرزند شاه مخلوع ایران نیز با اشاره به برگزاری کنفرانس‌های در بسته‌ای در لندن، پاریس و استکهلم درباره امکان برگزاری "انتخابات آزاد" گفته است: "باید در یک فرایند بتوانیم نهایتا به این خواست برسیم و اینجا است که می‌توانیم از خودی و جهانیان بخواهیم که برای انتخابات آزاد حمایت کنند".

موسسه اینترپرایز نیز در تابستان امسال، تنها راه عملی تغییر نظام در ایران را تغییر در روزهای برگزاری "انتخابات آزاد" در ایران عنوان می‌کند! "انتخابات آزاد" رمز جدید و پیوستگی ضد انقلاب است.

تاریخ در حال تکرار شدن است؟ دوباره محتوای سخنان عناصر جریاناتی در داخل با وابستگان مخلوع یکسان شده است. هر دو از "انتخابات آزاد" و آزادی سران فتنه سخن می‌گویند.

تجزیه طلب‌ها، به دنبال فدرالیسم

گروهک‌های تجزیه طلب، همان طور هم که در بالا گفته شد از بیانیه پایانی پراگ چندان راضی نبوده‌اند، آن‌ها که به چیزی جز تجزیه نمی‌اندیشند در این کنفرانس طرح فدرالیسم را که با پروژه تجزیه ایران کمی فاصله داشت و باعث نارضایتی‌شان شده بود رد کردند.

این گروهک‌ها که همیشه و همواره ساز جدایی سر می‌دهند تمام سعی‌شان در این کتفرانس این بود تا با پیش کشیدن بحث فدرالیسم به نفع خودشان بیانیه صادر کنند اما خروجی کنفرانس موجب نارضایتی آن‌ها شد تا این نارضایتی از شرایط موجود را به گوش برگزار کنندگان برسانند.

موضوع فدرالیسم و سوژه‌های مشابه این نمونه از موضوعات پردازش شده در کوریدورهای سیاسی_امنیتی غرب می‌باشد که همه رسانه‌های دلسوز باید با حساسیت و دقت این بحث و مباحث مشابه را تعقیب و با جدیت با طرح آن در هر سبک و سیاقی برخورد لازم را داشته باشند.