بلوچ بیدار :
تجزیه طلبی مقوله ای است که می توان آن را به جز جز کردن چیزی تشبیه کرد و در سیاست به بخش بخش کردن تکه هایی از یک کشور که به نام تجزیه طلبی عنوان می شود رسید . حال در جامعه امروزی بحث تجزیه طلبی در ایران بسیار داغ بوده و طرفداران خاص خود را دارد.
عده ای می گویند اگر بتوانند منطقه خود را که متشکل از قوم و مردم آنهاست به صورت جدا و کشور مستقل به جهانیان معرفی کنند کار بسیار بزرگی کرده و می توانند خود را به نام مهم آن منطقه استوره کرده و حکم رانی کنند .
در این میان سوالات بسیار زیادی ایجاد میشود که قابل تامل است . از ابتدا چرا تجزیه طلبی و جداکردن منطقه خود ازکشور ؟ کشور جدید که بسیار هم نوپاست تامین مخارج خود را به چه صورت انجام میدهد؟
تجزیه طلبی بیشتر نشات گرفته از دول استکباری است چرا که این کشورها با دیدن کشوری همچون ایران که جیره خوار آنها نیست و از همان ابتدا مخالف اهداف شیطانی انها بوده است می خواهند تا این کشور را یا به سمت خود سوق داده و همراه کنند و در غیر اینصورت آن را تکه تکه کرده و آن را به صورت کوچک تحویل مزدوران داده تا بر آن حکومت کنند .
در ایران به علت این که اقوام مختلف همچون بلوچ کرد ترک ترکمن عرب و... زندگی می کنند محمل بسیار مناسبی است تا دول خارجی همچون آمریکا با صرف دلارهای کثیف و به خدمت گرفتن افرادی که خود را تحت عنوان اپوزیسیون که البته از اقوام مختلف ایرانی هستند معرفی کرده اند بتواند بحث تجزیه طلبی را قوت بخشیده و آن را بر سر زبانها بیاندارد تا به اهداف خود برسد متاسفانه در این بین این افراد که خود فروخته و برای گرفتن اقامت و پول دست به هر کاری میزنند با گذاشتن میتینگ ها و کنفرانس های مختلف سعی دارند تا با عنوان کشوری مجزا برای قوم خود در ایران افرادی را به سوی خود جلب کرده و جو را متشنج کنند.
علیرغم اینکه این گونه جلسات ظاهر بسیار جذابی دارد اما در باطن می تواند انگیزه برای کسانی ایجاد کند که تحت عنوان حمایت از قوم خود دست به هر کاری بزنند از جمله کشتار و عملیات های تروریستی که امروزه در این منطقه بسیار دیده میشود .
ناامن سازی و حمایت از تجزیه طلبان ایران
در گزینههای سیاسیای که آمریکا در رابطه با برنامه هستهای ایران اتخاذ کرده است نیز توجه زیادی به گروههای قومی ایران شده است در گزینههای سیاسی افزایش فشار از طریق تحریمهای گستردهتر شورای امنیت و یا حمایت از تغییر رژیم ایران از درون و توسط نیروهای اپوزیسیون به ۲ شیوه از گسترش قومیت گرایی در ایران حمایت میشود. ۱- ناامن سازی ایران و حمایت از شورشهای محلی داخلی و ۲ – حمایت مالی از تجزیه طلبان قومی خارج از کشور
نکته دیگر که لازم است به آن توجه شود این است که تهدید سوءاستفاده کشورهای خارجی از تکثر فرهنگی ایران برای فشار بر دولت ایران، تهدیدی است که باید در رابطه با زنجیرهای از تهدیدهای داخلی، منطقهای و بینالمللی ارزیابی شود. مثلاً انزوای سیاسی ایران به عنوان یک تهدید باعث شده است تا تهدید گسترش گروههای قومی تجزیهطلب از سوی قدرتهای خارجی مورد توجه قرار گیرد و از اینرو نیازمند این هستیم تا با درک تهدیدهای امنیت ملی در سه سطح داخلی- منطقهای و بینالمللی و از سوی دیگر با شناسایی درست امکانات مادی و معنوی کشور به حل این مشکل پرداخته شود.