غرب و سیاست یک بام و دو هوای رسانه ای!/علی حیدری

 تازه ترین اقدامی که از دوگانگی در سیاست های غرب حکایت داشت، اقدام شرکت ماهواره ای فرانسوی «یوتل ست» در قطع شبکه های ایران از این ماهواره بود که برخلاف ادعاهای فریبکارانه غرب درخصوص احترام و اعتقاد به حقوق بشر و جریان آزاد اطلاعات در جهان، به شرکت خدمات رسانه ای«آرکیوا» دستور داده شد تا...

پایگاه بصیرت:امروزه آزادی بیان را یکی از حقوق اساسی بشر می دانند؛ بدین معنی که انسان ها به دلیل انسان بودن شان حق آزادی بیان، آزادی نوشتن، اظهارنظر کردن و بیان نظرات در مسائل سیاسی، اجتماعی و ... را دارند. از همین رو نقض آزادی بیان را بی احترامی به شخصیت انسان ها می دانند، یعنی اجازه ندادن به اینکه افراد دیدگاه های دیگران را بشنوند و به نتایجی که خود دوست دارند، برسند. این مقوله در قرآن و سنت پیامبر(ص) اسلام و سیره ائمه معصومین(علیهم السلام) هم معلوم و مشهود است، اما آنچه امروز تحت عنوان آزادی بیان در غرب شاهد آن هستیم یک نوع سیاست دوگانه است که در عین اینکه افراد را از اظهارنظر منفی درباره برخی مسائل منع می کند، همزمان اجازه می دهد درباره برخی مسائل آزادانه اظهارنظر کنند! مجموعه این قوانین را در کشورهای اروپایی و غربی، تحت عناوینی چون حقوق شهروندی برای افکار عمومی جا انداخته اند که مسائلی همچون آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی های دینی و ... در ذیل آن قرار می گیرد.

در بیان مصادیق این دوگانگی می توان به مقوله «هولوکاست» اشاره کرد که هرگونه بحث درباره آن یا حتی تعداد کشته شدگان این واقعه ممنوع است و به هر دلیلی، نقض حقوق بشر و آزادی های دموکراتیک محسوب می شود! و طبق قوانین اروپا؛ افرادی که در مورد هولوکاست و یا موضوعات مرتبط اظهار نظر منفی کنند، به شدت درگیر تبعات قانونی آن شده و به هیچ عنوان مشمول بخشش و چشم پوشی از اتهامات نمی شوند. به این موضوع، انتقاد از رژیم صهیونیستی را هم اضافه کنید که به همین ترتیب پاسخ داده می شود.

اما در نقطه مقابل و در موضوع توهین به ساحت مقدس پیامبر اعظم(ص) که اخیراً اتفاق افتاد و اتفاق های مشابه در گذشته مانند انتشار کتاب آیات شیطانی توسط سلمان رشدی، قرآن سوزی کشیش مسیحی و... تمام هم و غم دولتمردان غربی صرف خدشه دار نشدن آزادی بیان می شود و به این بهانه، نه تنها جلوی انتشار آن گرفته نمی شود و برخوردی با عاملان این اقدامات صورت نمی گیرد، بلکه از آنها حفاظت و حمایت هم می کنند. مثلاً در مورد رشدی که از اولین اهانت کنندگان به مقدسات مسلمانان بود، پس از صدور فرمان ارتداد وی از سوی امام خمینی(ره)، دولت انگلستان حفاظت از جان او را جزو وظایف خود قرار داد و حتی رشدی هندی تبار را به لقب «شوالیه» منتصب کرد.

تازه ترین اقدامی که از دوگانگی در سیاست های غرب حکایت داشت، اقدام شرکت ماهواره ای فرانسوی «یوتل ست» در قطع شبکه های ایران از این ماهواره بود که برخلاف ادعاهای فریبکارانه غرب درخصوص احترام و اعتقاد به حقوق بشر و جریان آزاد اطلاعات در جهان، به شرکت خدمات رسانه ای«آرکیوا» دستور داده شد تا شبکه های بین المللی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از روی ماهواره «هات برد» حذف کند. در حالی که همین شرکت فقط از طریق ماهواره «هات برد» در حال پخش برنامه های بیش از یک هزار شبکه در فضای جمهوری اسلامی ایران است که بسیاری از آنها دارای محتوای ضداخلاقی، مستهجن، ضدانسانی و ضدارزش های دینی و ملی ایران است.

به این موارد یکی دیگر از آخرین موارد نقض آزادی بیان در رسانه های غربی را اضافه کنید. حضور حماسی قشرهای مختلف مردم استان خراسان شمالی در دیدارهای پی در پی طی سفر هشت روزه مقام معظم رهبری به این استان که به شدت سانسور شد، تا حدی که اگر کلیدواژه «خامنه ای» یا «خراسان» را در موتورهای جست وجوگر غربی به ویژه گوگل جست وجو کنید، فقط چند صفحه خبر خواهید دید که تعدادی از آنها نیز مربوط به سایت های داخلی است. خلاصه اینکه، این دوگانگی و تضاد غربی ها فقط به آزادی بیان و مطبوعات منحصر نمی شود، بلکه در موضوعاتی چون؛ حقوق بشر، حقوق زنان، دموکراسی و ... نیز چنین برخوردهایی صورت می گیرد که ناشی از ماهیت استکباری آنان است.