دو حزب درب و داغان و این همه بی آبرویی برای اپوزیسیون؟!

پایگاه بصیرت:افتضاح جدید به بار آمده توسط سران دو گروهک تروریستی کومله و دموکرات باعث اعلام برائت سایر محافل ضدانقلاب شده است. این در حالی است که در اغلب نشست های هماهنگی گروهک های ضد انقلاب در پاریس و بروکسل و لندن و استکهلم، اعضای این دو گروهک دعوت شده بودند.

به تازگی مهتدی و هجری- سرکردکان کومله و دموکرات- توافقنامه ای با هم امضا کردند که بوی تجزیه طلبی و قومیت بازی می داد. این گروهک ها متهم به ارتباط با رژیم صهیونیستی و دولت انگلیس هستند. در پی تحرکات تجزیه طلبانه و رسوای اخیر، پایگاه اینترنتی گویانیوز مجبور به موضع گیری شده و نوشت: دیدن تصویر دو مرد سالخورده و خسته، نشسته در میان دو پرچمی که هیچیک از این پرچم ها شباهتی به پرچم ایران ندارد و به هنگام امضای توافقنامه، سوءظن های فراوانی را در هفته های اخیر نسبت به دو حزب کومله و دموکرات در میان ایرانیان برانگیخته است و صفوف متفرق و پراکنده مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را پراکنده تر از پیش ساخته است.گویانیوز می افزاید: دو حزب مذکور در سالهای اخیر از درون شاهد انشعاب های گوناگونی بوده اند، و در حال حاضر بجز آقایان مهتدی و هجری که خود را سران این دو حزب می دانند کسان دیگری نیز مدعی ریاست دو حزب فوق می باشند و معتقدند که این آقایان با زد و بند، رهبری حزب را غصب کرده اند. البته از منظر خشونت پرهیزی و صلح دوستی و اینکه سران دو حزب مذکور، سرانجام پس از سه دهه و اندی به درجه ای از تعقل و تمدن رسیده اند که به جنگ و خونریزی در میان خود خاتمه دهند و از این پس با زبان اسلحه و آتش با یکدیگر سخن نگویند و هواداران و پیشمرگه های متعصب و ناآگاه خود را با برچسب هایی از قبیل «خیانت و سازشکار» و در مواردی به خاطر توسعه نفوذ و قلمرو حزب خود در این و یا آن روستای کردستان به ریختن خون همدیگر ترغیب نکنند، البته که نقطه عطفی است اما از منظر منافع ملی ایران این توافقنامه گامی است ارتجاعی و تفرقه افکنانه و تلاشی است برای دامن زدن به اندیشه تجزیه طلبی در میان اقوام و طوایف ایرانی با چند هزار سال سابقه همزیستی مسالمت آمیز با یکدیگر.

نویسنده با متهم کردن سران کومله و حزب دموکرات به جاه طلبی و کسب درآمد از طریق فعالیت های شبه مبارزاتی یادآور شد: این افراد به گواهی تاریخ و زندگی شخصی شان، متاسفانه حتی قادر به مدیریت احزاب کوچک خود که مدام شاهد انشعاب های گوناگون و درگیری های خونینی بوده اند نیستند تا چه رسد به اداره یک جامعه متنوع و رنگارنگ کرد با تمام پیچیدگی ها و بغرنجی های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و جغرافیایی آن. از این گذشته تأسف بار است کسانی پس از چند دهه زندگی در کشورهای اروپایی و آمریکایی و با هزاران کیلومتر فاصله از ایران، صرفا با انگیزه های سیاسی و قدرت طلبی و تامین منافع حزبی و گروهی خویش به یکباره در لباس نماینده قوم ظاهر می شوند.این تحلیل اذعان می کند: این آقایان درباره تجزیه طلبی همچنان یکی به نعل و یکی به میخ می زنند و سوءظن وطن پرستان به آنها و توافقنامه هایشان همچنان بر جای خواهد ماند و این در حالی است که پیش از این رئیس حزب دموکرات ارتباطاتی با ناتو گرفته و سوءظن های بیشتری را برانگیخته بود. اصولا تحریک و تحرکات تجزیه طلبان در ایران بدون عقبه و پشتیبانی مالی خارجی هیچ گاه موضوعیت نداشته است. جالب اینکه در دوران کنونی که اسرائیل و عربستان سعودی و برخی از نفتخواران جهانی مبتکر و تحریک کنندگان طرح تجزیه ایران می باشند باز مشاهده می کنیم که مجریان و خدمت گزاران محلی طرح تجزیه ایران، همان احزاب و گروههایی هستند که روزگاری در خدمت ابرقدرت روس بوده اند! گویی که برای این آبروباختگان بی وطن چرخش صدوهشتاد درجه ای از موضع سیاسی و باورهای ایدئولوژیک خود مهم نیست! مهم سودای ثروت و به قدرت رسیدن است.