وقتی نام مناطق محروم کشور می‌‌‌آید، شاید اولین جایی که به بیشتر ذهن‌ها خطور می‌کند، شهرها و روستاهای استان سیستان و بلوچستان باشد.
استانی که گرد و غبار، کمبود آب آشامیدنی سالم و … تنها گوشه‌ای از واقعیت‌هایی است که زندگی مردم آنجا را تحت تاثیر قرار داده است. حالا دیگر در کنار همه این مشکلات که وجودشان، از این استان یک استان محروم ساخته، این فقر است که حرف اول را می‌زند؛ فقری که از بیکاری مردم این شهرها آمده و چنان دامنه‌اش گسترده شده که دیگر کمتر کسی از اهالی شهرهای این استان است که پای درددلش بنشینی و حرفی از آن نزند.
