سرزمینم بلوچستان
اخبار بلوچستان,فرهنگ بلوچستان,تاریخ بلوچستان و جهانسرزمینم بلوچستان
اخبار بلوچستان,فرهنگ بلوچستان,تاریخ بلوچستان و جهانتاثیر هوای مطبوع روشنفکر پرور خارج از ایران بر اپوزیسیون!
گویانیوز بررسی کرد: تاثیر هوای مطبوع روشنفکر پرور خارج از ایران بر اپوزیسیون!
گویانیوز ادامه داد: «قطعا هدف من در این میانه تخریب آقای واحدی نیست، چرا که غیر از این موضوع که برشمرده شد، طبعا ایشان میانه رو تر از آن بوده اند که خطری متوجه ایشان گردد و روش آسته برو، آسته بیا را خوب رعایت می کردند و لذا کمتر نامی از ایشان در میان بود تا که ناگهان در خارج از ایران چشمان ما به جمال ایشان منوّر شد. نکته دوم اینکه طبعا آنچه ایشان در نقد آقای خاتمی می‌گویند و در جایی هم گفته اند که اگر اصلاح طلبی آقای خاتمی است پس من اصلاح طلب نیستم ، عرض می‌کنم که این گونه بیان‌ها تازگی ندارد و مکرراً در نوشته‌های دوستانی که از دور دستی بر آتش داشته اند نیز وجود دارد، هم آنانی که که پس از صرف غذا!! نسخه‌هایی برای ایران می پیچند و به سلامتی روزهای تعطیل را سر می کنند و شگفتا که تن هر کس به هوای مطبوع روشنفکر پرور بیرون از ایران آشنا شد چه متهورانه بر ساحل برای کشتی نشستگان یا کشتی شکستگان ایرانی!! و ناخدایان دست از جان شسته در گیر با طوفان راه نجات ترسیم می‌کند.»
این سایت خطاب به واحدی نوشت: «آقای واحدی ، اگر کمی به نوشته‌های بسیاری از دوستان دور و بر! به دیده دقت بنگرید ، همین روش را پیش از شما برگزیده بودند و حتی به یاد دارم که یکی از همین تئوریسین‌های بزرگ، موسوی را لایق رهبری جنبش سبز نمی‌دانست و دن کیشوت وار قصد حمله به اوین را داشت، البته در خیابان‌های شانزه لیزه پاریس و یا در استراحتگاه‌های لندن. شعار جالبی بود در بین اینان : موسوی بهانه هست، کّل نظام نشانه است. غافل از آنکه آنان که به موسوی رای دادند به دنبال تغییر بودند آن هم تدریجی، اگر چه در بین آنان آرمانگرا نیز بسیار بود اما نه متوهّم یا دستخوش مالیخولیا!! برادرم، آقای واحدی، شک نکنید که نوشته‌های شما یا بیان شما اگر تا امروز خریداری داشت، از اینرو بود که شما را پیامدار مرد شجاعی[!] می‌دانستند که اکنون با نگرشی جدید به آنچه گذشته وی بود، می نگرد و برای این خرد نو در بند است. شما را از دیاری می‌دانند که در آن ایستادگی و پایمردی با واقعیت‌های موجود گره خورده است نه خیالات خوابگونه! شاید ندانید که نسل نو حتی در بیرون از ایران از پندارهای دور از واقعیات نسل پیشین خویش، که هر یک خویش یا ایدئولوژی خویش را حقیقت ناب می پنداشته و می پندارند، دلزده و خسته است و راه بهروزی خویش را نه در جنجال های بیخردانه یا سخنرانی‌های روزهای تعطیل، بلکه در واقعیت‌های ملموس می‌جوید. بی‌شک پس از این تفاصیل بیان شده امیدوارم که مصداق سخن سعدی بزرگ، این آینه واقعیت‌های عصر خویش، نباشید که راهی اشتباه را آزمودنِ دوباره، به هیچ کعبه‌ای ختم نخواهد شد.»106
