
فضای مایوسانه وبلاگ ها نسبت به اپوزیسیون بلوچ
متاسفانه آنچنان که مباحث فرا مذهبی و طایفه سالاری فضای بلوچستان را در هم تنیده است، رسانه و ابزارهای مترقی و ارتباط جمعی نتوانسته اند بروز پیدا کرده و جایگاه خود را تثبیت نمایند. با این حال موج جدید وبلاگ نویسی که خدمات الکترونیک را به دورترین آبادیها و روستاها نیز کشانده، درد دل و شوق وب نویسان بلوچ را نیز با خود همراه نموده است.
وبلاگهای بلوچی موضوعات گوناگونی را در بر میگیرد، از معرفی شهر و روستا گرفته تا شعر، فرهنگ، وصف حال و سیاست. بحث و گفتگوهای سیاسی وبلاگها گاه انتقاداتی را متوجه دولت و مسئولان میسازد، این انتقادات گاه به تندی میگراید و گاه به لطافت، اما حسن نیت و دلسوختگی منتقدین، تلاش در جهت همگرایی بیشتر و رفع معضلات، امری بلامنازع است.
وبلاگ نویسان بلوچ همچنین اغلب مواضع نسبتاً متشابهی نسبت به اپوزیسیون خارج از کشور دارند، با این حال برخی رادیکالتر و برخی محتاطانه تر نسبت به این موضوع اظهار نظر میکنند، اما هرگونه که هست به نظر نمیرسد آنها نظر مساعدی در قبال اپوزیسیون و عملکرد چندین سالۀ آن داشته باشند.
وبلاگ «رازگو بلوچ» در توصیف بلاگ و وبسایت های متعلق به اپوزیسیون میگوید بیشتر این وبلاگها صبغه سیاسی سال ۵۷ به قبل را دارند. وی در طعنه به این جریان مینویسد: شاید این گفته برایشان درد آور باشد و پاشیدن نمک به زخمشان، ولی این یک حقیقت است که بیشترشان در همان دوران فریز ماندهاند. بدین معنا که سیر تحولات و مسایل جدید بلوچ و حتی کل کشور برایشان چندان قابل درک نیست و تقریبا همه چیز را با عینک سیاه و سفید دوران پر شر و شور انقلابی گری میبینند.
وبلاگ نویسان بلوچ معتقدند تاثیرپذیری از فرهنگ غرب و نادیده انگاری فرهنگ اجتماعی مردم بلوچ باعث بروز تضادهای هرچه بیشتر میان مردم و اپوزیسیون شده است.
یک نویسنده بلوچ که رفتار اپوزیسیون را متاثر از منش خان سالاری قبل از انقلاب تعبیر کرده است، در وبلاگ خود نوشته است؛ آنها که رانت شاهنشاهی خورده بودند و در صبح بعد از انقلاب ناگهان با شعار تند «مرگ بر خان» مواجه شدند. آنها هم در مقابل٬ بعضیشان از در مصالحه در آمدند و بعضیشان هم نومید از نظام جدید دست به سلاح بردند که نتیجهاش جلاوی وطن شدنشان بود.
نویسندهی وبلاگ «دست نوشته» با اشاره به خبر «تهدید به قتل وبلاگ نویسان بلوچ توسط برخی نهادهای دولتی»، در توضیحی ضمن کذب خواندن آن، انتشار چنین اخباری توسط سایتهای متعلق به احزاب سیاسی بلوچ را نشانهی سراسیمگی آنها دانسته و نوشته است: از طرف هیچ نهادی نه تحت فشار بودهام، نه تهدید شدهام. علی رغم داشتن خط و مشی انتقادی نسبت به برخی از مسائل در چهارچوب قانون حرکت کرده و ضمن پایبندی به اصول قانون اساسی، معتقدم جامعه بلوچ میتواند از ظرفیتهای موجود در قانون اساسی به نحو احسن و به نفع خود استفاده نماید.
وبلاگ «سرزمینم بلوچستان» ضمن ریشه یابی بحران سیاسی در یکی از احزاب بلوچی عضو کنگره فدرال، گفته است: این احزاب که بنابر سیاستهای استعمار پیر شکل گرفته، و از آنجا که بیش از پیش خود را در ناکارآمدی و انزوا یافتهاند، راهی بهتر از این ندیدهاند که مردم بلوچ را متوجه پان بلوچیسم و عقده های نژادپرستانه بکنند و اندکی آنسوتر شعارهای پوچ و تئوری موهوم فدرالیزم را مطرح نمایند؛ و به همین دلیل است که هر از چندگاهی این مسئله به طور ناشیانه از نوشته های بی محتوای آنان زبانه میگشاید.
وبلاگ نویس دیگری معتقد است گسترش رسانه هم به مردم و هم به گروه های مخالف فرصت داد تا ابراز وجود نمایند، اما آنچه که پرواضح است اینکه جوانان وطن از سر اعتقاد و جریان مخالف برای پرستیژ سیاسی در باره بلوچ و بلوچستان مینویسند. در تحلیل اینکه چرا اپوزیسیون تا این حد به مباحث تاریخی میپردازد، وبلاگها نوشتهاند که احتمالا چون همه چیز را در گذشته میجویند و هست و نیست و نام و نانشان در احیاء گذشته است. بماند که به جای تاریخ نویسی علمی و مستند، بیشتر به «تاریخ سازی» علاقمندند تا طایفه خود را به بهای تحقیر دیگران بزرگ و مقدس نشان دهند.
یکی از نویسندگان در سایت تفتان ایران نیز سوالاتی نسبت به عملکرد اپوزیسیون بلوچ مطرح نمود و ایشان را اینگونه مورد پرسش قرار داده است که: چه تضمینی وجود دارد که با سپردن بلوچستان به این همه گروه تجزیه طلب اپوزیسیون بلوچ بر سر قدرت و همچنین اختلافات فکری و عقیدتی، این منطقه به میدان جنگ احزاب بیشمار اپوزیسیون، مبدل نشود. آیا مردم بلوچستان با این سوابقی که از احزاب اپوزیسیون بلوچ میدانند، میتوانند به این اپوزیسیون اعتماد کنند؟
وبلاگ «کوکار»، با توجه به شدت و دامنه گستردۀ اختلافات و بروز نظرات و دیدگاه های متعدد، اپوزیسیون ایرانی را «هفتاد و دو ملت» توصیف کرده و نوشته است: این روزها اپوزیسیون حال و روز خوبی ندارد و خبرهایی که لبخندی بر لب سینه چاکان خود بنشاند از راه نمیرسد و این گل رشد کرده در مرداب روز بروز پژمرده تر میشود و مایوس تر. یکی استقلال میخواهد. یکی فدرال میخواهد. عده ای با آمریکا و ناتو هم کاسه میشوند. گروهی به دست و پای دوستانشان در پنتاگون و تل آویو افتادهاند. بعضی میگویند ما بیشتر میفهمیم و باید سهممان بیشتر باشد…
سیاست نژادپرستی آزاردهنده (شونیسم) و دیگرستیزی یکی از مشخصه های بارز اپوزیسیون بلوچ است، یک وبلاگ نویس بلوچ با طعنه به اینگونه رفتارها، احزاب سیاسی را مورد انتقاد قرار داده است. وی در وبلاگ خود نوشته: بعض سیاسیون دور از وطن هم که فقط شعار مرگ بر قجر میپسندند هر چه منتظر میمانند و میبینند طرف حرفش از جنس دیگری است چهره ای عبوس کرده و خشمگین در میگذرند.
منبع: نشریه استون