بی هویتی اپوزیسیون به روایت خودنویس

 

 بی هویتی اپوزیسیون به روایت خودنویس

خودنویس: «حاصل بیش از سه دهه مبارزه و کار سیاسی باید این بشود که نشستی به نام اپوزیسیون ایرانی، حتی پرچمی از ایران را در کنار خودش نبیند؟ نبود پرچم آیا نشان بی‌ماهیتی و بی هویتی اپوزیسیون نظام اسلامی نیست؟»     

به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، سایت خودنویس، روز چهارشنبه 23 فروردین(April 11) با اشاره به کنفرانس واشنگتن نوشت: «حاصل بیش از سه دهه مبارزه و کار سیاسی باید این بشود که نشستی به نام اپوزیسیون ایرانی، حتی پرچمی از ایران را در کنار خودش نبیند؟ مهم نیست پرچم با علامت شیر و خورشید باشد یا با علامت الله، که این به سلیقه و دیدگاه برگزار کنندگان مربوط می‌شود، تا دیگران هم تکلیف خود را با هر نشستی بدانند که چه آمال و اهدافی دارد. ولی نبود پرچم آیا نشان بی‌ماهیتی و بی هویتی اپوزیسیون نظام اسلامی نیست؟ یا در نگاهی دیگر، گروهی به دنبال این نیستند که اپوزیسیون ایران را با پول‌های رسیده از منابع لایزال الهی! و تشکیل جلسه‌هایی به نام گذار به دموکراسی، به اپوزیسیون مشتت و بی هویت بدل کنند تا از این بین، پتانسیل بالقوه اینان را به سود اهداف خود مصادره به مطلوب نمایند؟»
این سایت ادامه داد: «گروهی این توجیه را می‌کنند که پرچم اختلاف افکن است. عجب! ببخشید اختلاف را بین چه کسانی با چه کسان دیگری می‌افکند؟ بین طرفداران و پایبندان نظام اسلامی و مخالفین تمامیت آن؟ مگر اصولا محل مجادله و نزاع که شکل گیری اپوزیسیون را باعث و بانی شده و به آن مفهوم ماهوی بخشیده، بجز این است؟ آیا هدف از قایم کردن پرچم در این جلسات، همانا پنهان کردن ماهیت فکری افراد برای سانسور و مبهم شدن برخی و بخشی از ماهیت‌ها نیست ؟! و در این بین برای لوس کردن این مهم، به پرچم به عنوان موضوعی تمسخر آمیز و مضحک می‌خندند تا حقایق را لابلای این لودگی پنهان نمایند.»
خودنویس با اشاره به هرهری مذهب بودن برخی از عناصر ضد انقلاب نوشت: «بگذریم که گروهی پرچم سه رنگ بدون علامت را هوا می‌کنند که این گروه بدتر از خواهندگان پرچم جمهوری اسلامی هست چون گروهی هرهری مذهب هستند که با شناخت جهت باد در وقت مقتضی، هر علامتی را که به سودشان باشد در جای خالی وسط پرچم می‌نشانند به آن رنگ در می‌آیند.»
این سایت ضد انقلاب در پایان نوشت: «کسانی که هدفشان از شرکت کردن در هر نشست، مطرح کردن نام خودشان، و نه پیشبرد اهداف و آمال جنبش دموکراسی‌خواهی ایران می‌باشد و هر جا که مدعو باشند، کفش به دست می‌شتابند بدون توجه به احراز پرنسیب‌های فکری و سیاسی خود و باورشان در آن نشست، آیا هیچ از خود در باره نتایج این نشست‌ها و منبع و منشا برگزاری اینها پرسش می‌کنند؟ تمام اینها از عدم خودشناسی نیروهای مخالف نظام اسلامی سرچشمه می‌گیرد. واقعیت اینست که نیروهای اپوزیسیون نیاز به بازتعریف و بازشناسی ماهیتی به نام «اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی»(و نه اپوزیسیون دولت احمدی‌نژاد) دارد. اپوزیسیون نظام اسلامی به علت نداشتن کار تشکیلاتی و سازمان یافتگی منسجم، اینقدر به دور خودش پیچیده است که در خویش گم شده است و آدرس اهداف و آرمان‌های خودش را فراموش کرده است. گویی اصلا نمی‌دانند با چه چیزی مبارزه کرده‌اند و از چه آرمان‌های دفاع می‌کنند و اصولا چرا لقب اپوزیسیون می‌گیرند؟»