روی آوردن به شغل های کاذب از چلاشهای پیش روی اجتماع شهری است

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان: روی آوردن به شغل های کاذب از چلاشهای پیش روی اجتماع شهری است

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان گفت: روی آوردن به شغل های کاذباز چلاشهای پیش روی اجتماع شهری است . دکتر میری در گفت و گو با خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، افزود: مهاجرانی که بدون برنامه ریزی قبلی به شهرها هجوم می آورند؛ با بیکاری نامحدود مواجه شده و به ناچار به شغل های کاذب و کارهای غیر قانونی و ضد اجتماعی چون:خرید و فروش مواد مخدّر، واسطه گری، قاچاق، دلّالی و امثال آن تن در می دهند و در نتیجه موجب اشاعه اعتیاد و توزیع مواد مخدّر می شوند.

وی بیان کرد: گسترش شهرگرایی به کاهش کنترل در گروههای غیر رسمی منجر شده و بدین طریق انطباق با هنجارهای اجتماعی را مشکلتر ساخته و موجباتی را فراهم نموده تا افراد بتوانند از این هنجارها تخطی کنند.

به گفته میری، از مشخصات زندگی شهری تضاد منافع افرادی است که با سوابق مختلف در جوار یکدیگر به صورت اجتماعی زندگی می کنند؛ اختلافات طبقاتی در جوامع شهری به وضوح به چشم می خورد. شیوة توزیع قدرت یکسان نیست و هر یک از طبقات اجتماعی ساخت ویژه ای دارند.

وی خاطر نشان کرد: جامعه شهری پناهگاهی است برای تمام مردم اعم از افرادی که به قانون احترام می گذارند و یا کسانی که به قانون، پلیس و مالکیت شخصی افراد دیگر، احترام چندانی نمی گذارند. خرده فرهنگها، گرایش های دینی متفاوت، سنت ها و زبان ها و عدم تجانس جمعیت، هنجارهای گروهی مختلفی را به وجود آورده اند و به ستیز نقش های اجتماعی افزوده است.

وی با اشاره به نقش خانواده در اجتماع شهری گفت: خانواده نخستین نظام نهادی، عمومی و جهانی است که برای رفع نیازمندیهای حیاتی انسان و بقای جامعه ضرورت تام دارد. خانواده در عین حال که کوچکترین واحد اجتماعی است، هستة اصلی جامعه و پایه و اساس هر اجتماع بزرگ بوده و از مهمترین نهادهای اجتماعی موجود در جامعه انسانی است.

میری اضافه کرد: خانواده و جامعه عوامل مهم تکامل زندگی اجتماعی هستند و بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند.

عضو هیات علمی دانشگاه تصریح کرد: در هر جامعه ای که این نهاد مقدس دستخوش ضعف و سستی گردیده؛ بنیان های اخلاقی و اجتماعی کل جامعه متزلزل شده و آن جامعه به سوی اضمحلال سوق داده شده است. والدین اولین کسانی هستند که شخصیت فرزندان خود را شکل می دهند و بی توجهی والدین و یا سخت گیری های بی مورد نسبت به فرزندان، آنها را به سوی بزهکاری و ناهنجاری های اجتماعی سوق می دهد.