اغراق و انکار ، نقطه ضعف اصولی فعالان سیاسی بلوچ

 

اغراق و انکار ، نقطه ضعف اصولی فعالان سیاسی بلوچ

میرسوبان

آنچه مسلم است صداقت در گفتار ، نقطه قوتی برای تمامی اندیشمندان ، سیاستمداران ، پژوهشگران و نظریه پردازان است بطوری که این موضوع جایگاه و مقبولیت آنان را درهرزمینه ای ارتقا می بخشد و متضمن استمرارفعالیت وپذیرش آنان در جامعه است .

در سال های پس از انقلاب ۱۹۷۹ ایران ، شرایط خاصی برای بلوچستان ایران رقم خورده وبرهمین اساس اپوزیسیون درخارج و نیز مدیران داخلی این منطقه را گاهاً به کتمان حقایق و یا اغراق در تعاریف مختلف خصوصادرموردزندگی مردم و منطقه بلوچستان وا داشته است.

نمی دانم دروغگویی چه منفعتی می تواند برای آنان داشته باشد .

جالب این که هر کس می کوشد تا آماری متفاوت از خود ارائه دهد و بردرستی آن هم تاکید دارد . در همین زمینه مقالات و مطالب متعددی از آقای رضا حسین بر منتشر گردیده که بانهایت احترام بایدبگویم ادعاهای ایشان راجع به مردم بلوچ و سرزمین بلوچستان مایه تأسف است وبعضا هم مایه تمسخر .

البته سخنان مبالغه آمیز و متناقض این جناب ، برهان قاطعی بر رد اظهارات خود ایشان است ، مسئله ای که حتی از نظر دوستان ، وی را به بازیگر سرشناس سریال های جیمزباندی تشبیه نموده است .

وی در نوشته ای مدعی شده است که ۷۴ درصد مردم بلوچ زیر خط فقر زندگی می کنند ، بر اساس شاخص های جهانی که برای سنجش رفاه و معیشت مردم در نظر گرفته می شود ، درآمد کمتر از ۱ دلار در روز برای هر خانواده ، به عنوان معیشت زیر خط فقر شناخته می شود ، حال آنکه در بلوچستان امروز و پس از پرداخت یارانه ها ، هر فرد ماهیانه حدود ۵۰ هزار تومان پول از دولت دریافت می کند که با توجه به پرجمعیت بودن خانواده ها در بلوچستان ، اگر هر خانواده را بطور میانگین ۵ نفر در نظر بگیریم ، هر خانواده بلوچ حتی اگر هیچ شغلی هم نداشته باشند ، ماهیانه بیش از ۲۰۰ دلار درآمد دارد .

البته خود آقای رضا حسین بر هم اعتماد چندانی به اطلاعات خود ندارد ، چنانکه آمار زیر خط فقر را در جایی دیگر ۶۰ درصد ذکر کرده است، با این حساب اگر آمار و ارقام ایشان را ملاک قرار دهیم ، کاهش خط فقر در بلوچستان در مدت زمانی بسیارکوتاه از ۷۴ به ۶۰ درصد را باید موفقیتی چشمگیر برای دولت دانست وبایدازمسئولان تقدیر و تجلیل کرد نه غیر آن .

وجود فقر اقتصادی و همچنین درصد بالایی از مردم بلوچی که زیر خط فقر زندگی می کنند را کسی انکار نمی کند ، زیرا در ایران و نیز بلوچستان درصد هزینه ها و درآمد با هم تطابق ندارد ، ولی نکته اصلی این است که بیان آمارهای غیر واقع بینانه از سوی کسانی که خود را محقق و پژوهشگر می نامند ، امری خلاف انتظار است .

رضا حسین بر درجایی دیگر می گوید میانگین عمر در بلوچستان ۱۰ سال کمتر از سایر استان های ایران است ، یعنی این که اگر میانگین عمر در ایران حدود ۷۰ سال باشد ، پس ایشان میانگین عمر بلوچ ها را ۶۰ سال می داند ، حال آنکه در بلوچستان زنان و مردان بسیاری هستند که با کهولت سن و بیش از ۱۰۰ سال عمر هنوز در قید حیات هستند ، در بلوچستان حتی اشخاصی با سن ۱۴۰ سال پیدا می شود که چنین آماری در تمام کشور ایران بسیار نادر است ونمونه آن همان پیرزنی بودکه همین یکی دوماه قبل وفات کرد وخبر آن در سایت ها آمد .

رضا حسین بر بدون توجه به اصل خود و با بی انصافی مردم بلوچ را آدم هایی فقیر ، بدبخت و عقب افتاده معرفی می کند که از هرنوع امکانات و سواد و آموزش محرومند ، وی مدعی است جمعیت بالایی از دانشجویان بلوچ زیر فشار مقامات دولتی مجبور به ترک دانشگاه می شوند ! بهتر می بود ایشان این مسئله را نیز روشن می کردند که چنین اطلاعات و آماری را از کجا بدست آورده اند و یا چه زمانی ایشان در بلوچستان آمده و تحقیق و پژوهش نموده اند و چگونه به چنین نتایجی دست یافته اند . چرا که آمارهای رسمی و حتی آنچه که چشمان شما در ظاهرمشاهده می کند کاملا خلاف گفته های رضا حسین بر را ثابت می کنند .

آقای حسین بر پیشنهاد می کنم که حداقل کسی رابفرستید تا دانشجویان بلوچی را که باافتخار در ساختمان های دانشگاه های ایرانشهر وزاهدان ودیگر شهرهای بلوچستان مشغول تحصیل هستندرا ازنزدیک ببیند بعدازمحرومیت علمی وتحصیلی حرف بزنید .

رشد علمی سیستان و بلوچستان ، تعدد فضاهای آموزشی و راه اندازی مقاطع مختلف تحصیلی ازکاردانی تادکترا طی سالیان اخیر مبین این واقعیت است که هیچ مانعی نمی تواند در برابر استعداد و اراده فرزندان سخت کوش و بلندفکر بلوچ بایستد و باید بگویم حداقل این جمله تان صحیح است که فرزندان بلوچ از باهوش ترین مردمان ایرانی هستند چون مطالعات دانشمندان نیز بر آن صحه گذاشته اند .

آقای رضا حسین بر ! بلوچستان امروز بسیار متفاوت تر از آن تصویر سیاه و غبارآلودیست که شما از آن سوی مرزها ، ملکه ذهن خود ساخته اید ، نرخ باسوادی امروز در بلوچستان به بیش از ۸۰ درصد رسیده و دانشگاه های استان مملو از دختران و پسران بلوچی است که برای ارتقای سطح دانش خود می کوشند و می آموزند .

بایدگفت دوره ای که شما و دوستان ساواکیتان زمامدار این منطقه بودید ، سواد و دانش امری بیگانه و طرد شده در میان مردم بود ، اما امروز مردم بلوچ در مراکز آموزش عالی ، بالاترین سطوح علمی را کسب نموده اند و خوب می دانند که من و شما چه می گوییم و چه می اندیشیم .

شاید شما فکر کرده باشید که بلوچستان امروز همان استان ۳۰ سال پیش باشد و هرچه بفرمایید ، مردم به گمان صحیح ، به کلامتان گوش جان بسپارند یا به اجبار بپذیرند ، اما بدانید که امروز شرایط بسیار تغییر کرده و مردم بر خرد و کلان زندگی خود آگاهند و خود تصمیم می گیرند .

البته در کنار سیاه نمایی از زندگی و معیشت مردم بلوچ ، دروغ های شاخدار و افسانه سازی در دیگر جای ایران نیز باب شده وشاید هم اینان شاگردان شما باشند …. چنانکه روزنامه مردم سالاری در بررسی عمق و کیفیت زندگی شهروندان ایرانی و تصویری که از آینده ایران ساخته ، ایرانیان پانصد سال آینده را مردمانی افسانه ای و خارق العاده تصور نموده ، بطوریکه نویسنده مطلب با رویاپردازی و ترسیم ذهنی از شیب بلند تحول فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی ایران در پانصدسال آینده ، می گوید؛ مردمانی با بیش از دویست سال میانگین عمر، با درآمد سالانه بیش از ۲۰۰۰۰۰ دلار ، شهروندانی صد درصد دانشمند و توسعه یافته و جهانی سازی فرهنگ و تمدنی چند هزار ساله و هزار و یک ویژگی ممتاز دیگر هدف های دور از دسترس و دست نیافتنی نیستند به شرط آن که ملت ایران گام های محکم خود را با آینده نگری و در روشنایی و با آگاهی کامل بردارد !!.