چرا کادر «پزشکان بدون مرز» از زهدان باید اخراج شوند؟

این استان از کمبود پزشک متخصص رنج می برد و در مجموع شمار پزشکان این خطه در حد استاندارد نیست.چرا کادر «پزشکان بدون مرز» از زهدان باید اخراج شوند؟ 

پزشکان بدون مرز در اطلاعیه ای اعلام کرد که مقام های جمهوری اسلامی ایران از این نهاد بین المللی خواسته اند تا فعالیت های خود را در زاهدان، مرکز استان سیستان و بلوچستان، تعطیل کند.
در این بیانیه آمده است: کارکنان نهاد بین المللی و غیردولتی « پزشکان بدون مرز» از مدت ها پیش در شهر زاهدان خدمات پزشکی را در اختیار مهاجران افغان و ایرانیانی قرار می دادند که از این امکانات بهره مند نیستند.

اکنون این نهاد در بیانیه ای اعلام کرده که به دستور مقام های دولت ایران « پزشکان بدون مرز» فعالیت های خود را در زاهدان، مرکز استان سیستان و بلوچستان ، تعطیل خواهد کرد.
طبق بیانیه « پزشکان بدون مرز»، کارکنان این نهاد از سال ۲۰۰۱ علاوه بر مهاجرین و پناهجویان افغان ساکن این منطقه کمک های پزشکی خود را در اختیار ایرانیان ساکن محله های فقیرنشین زاهدان مثل شیرآباد و کریم آباد قرار می داده اند.

طی چند سال اخیر دولت ایران حدود ۷۵ هزار تن از مهاجران افغان ساکن این مناطق را به کشورشان بازگردانده است. در سال ۲۰۰۷ نیز سکونت اتباع خارجی در استان سیستان و بلوچستان به خاطر آنچه که دولت ایران آن را ضرورت های « امنیت ملی » اعلام کرد، ممنوع شد.
سازمان پزشکان بدون مرز به خاطر داشتن کادر بومی تونست حتی پس از اعلام این مقررات نیز به کار خود در زاهدان ادامه دهد و تنها نهاد بین المللی بود که تاکنون حضور و فعالیت آن در این منطقه تحمل می شد.

کارینه گیلانی، مسوول دفتر پزشکان بدون مرز در تهران، گفت:« ما قبل از این نیز چندین بار ضرب الاجل هایی از سوی مقامات ایرانی برای ترک منطقه دریافت کرده بودیم. هر بار با آنها مذاکره کرده و موفق می شدیم که تعطیل کردن مراکز بهداشتی خود را چند ماه به تعویق بیاندازیم . اما هفته گذشته ما هیچ راه دیگری نداشتیم و مجبور شدیم به فعالیت های خود خاتمه دهیم.»
پزشکان، پرستاران و ماماهای سازمان پزشکان بدون مرز هر ماه در دو درمانگاه خود که تا همین اواخر فعال بود پنج هزار مورد مداوا در اختیار مراجعه کنندگان قرار می دادند. اکثر مراجعه کنندگان به این دو مرکز که یکی از آنها مخصوص بهداشت مادران و نوزدان بود، از اقشار بسیار فقیر بودند.

کارینه گیلانی افزود:« ما امیدواریم که سازمان های تابع وزارت بهداشت ایران از این پس بیمارانی را که به ما مراجعه می کردند تحت پوشش خود قرار دهند. تاکنون نیز ما موارد اضطراری را برای مداوا به بیمارستان های دولتی اعزام می کردیم. با این همه ما نگران آن هستیم که بیماران بی بضاعت پول کافی برای درمان را نداشته باشند و یا بخشی از آنها از مراجعه به بیمارستانهای دولتی بترسند.»